تفاوت لوله فولادی بدون درز و درزدار

لوله فولادی بدون درز در هنگام نورد ساخته می‌شود و لوله‌های فولادی درزدار جوش داده شده، پس از نورد معمولا با جوش مارپیچ و جوشکاری مستقیم باید جوش داده شوند. عملکرد لوله بدون درز در برخی از موارد بهتر بوده و البته قیمت آن نیز بالاتر است.

لوله‌های فولادی نوعی فولاد توخالی هستند که به عنوان خط لوله انتقال مایعاتی مانند نفت، گاز طبیعی، آب، بخار و غیره استفاده می‌شوند. علاوه بر این، هنگامی که مقاومت خمشی و پیچشی یکسان باشد، وزن این نوع لوله سبک بوده و بنابراین از آن به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود. لوله‌های فولادی در ساخت قطعات مکانیکی و سازه‌های مهندسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. لوله‌هایی که از فولاد ساخته شده‌اند، کاربردهای متنوعی دارند و این لوله‌ها در دو نوع بدون درز و درزدار تقیسم‌بندی می‌شوند.

انواع لوله فولادی

لوله‌های فولادی با توجه به روش ساخت آنها در دو نوع طبقه‌بندی می‌شوند، لوله‌های فولادی بدون درز و لوله‌های فولادی جوش داده شده که دارای درز هستند. لوله فولادی بدون درز از فولاد کربنی یا فولاد آلیاژی با کیفیت بالا ساخته شده و دارای دو نوع نورد گرم و نورد سرد است. از لوله‌های فولادی بدون درز می‌توان برای انواع مایعات، خطوط لوله انتقال گاز و مانند آن استفاده کرد.

لوله‌های فولادی جوش داده شده از طریق جوشکاری یک صفحه فولادی که به شکل لوله در آمده، تشکیل می‌شوند. با توجه به روش ساخت، لوله‌های فولادی جوش داده شده برای انتقال مایعات با فشار کم استفاده می‌شوند. این لوله‌ها نیز انواع مختلفی دارند و با توجه به نوع جوش و روش جوشکاری شده تقسیم می‌شوند که می‌توان آنها را به لوله‌های فولادی با جوش به صورت مارپیچ، جوش مستقیم، لوله جوش داده شده با جوش برقی و موارد دیگر تقسیم کرد. از لوله‌های جوشکاری شده می‌توان برای لوله‌های آب، لوله‌های سیستم‌های گرمایشی و غیره استفاده کرد.

فرم ساخت و پردازش لوله‌های فولادی

لوله‌های فولادی شکاف‌دار و لوله‌های فولادی بدون درز، با توجه به فرم ساخت و پردازش تقسیم می‌شوند. لوله‌های فولادی درزدار به طور کلی جوش داده می‌شوند و لوله‌های فولادی بدون درز به صورت سرد کشیده شده و نورد گرم می‌شوند. لوله‌های فولادی کربنی و لوله‌های گالوانیزه، لوله‌های جوشکاری شده هستند. بعد از جوشکاری لوله، سطح دوباره گالوانیزه می‌شود.

لوله‌های فولادی جوش داده شده، مانند لوله‌های آب، معمولا با خم شدن ورق‌های صاف شکل گرفته و جوش داده می‌شوند و بر روی آنها می‌توان درز جوشکاری را مشاهده کرد. جوشکاری در طول این نوع از لوله‌ها ادامه پیدا کرده و نوع جوش (مستقیم یا مارپیچ) قابل تشخیص خواهد بود. لوله فولادی بدون درز به طور کلی توسط فولاد مذاب و از طریق عبور از شکاف حلقه‌ای در حالت مذاب تشکیل می‌شود و سپس تحت یک فرآیند کشش قرار می‌گیرد، به طوری که هیچ جوشکاری بر روی لوله وجود ندارد. لوله‌های بدون درز از نظر عملکرد، به ویژه ظرفیت تحمل فشار در مقایسه با لوله‌های فولادی معمولی بسیار بهبود یافته هستند، بنابراین اغلب از آنها در تجهیزات با فشار و یا حساسیت بالا استفاده می‌شود.

اتصال جوشکاری شده در لوله‌های فولادی جوش داده شده، پیوند ضعیفی است و کیفیت جوشکاری نیز عامل اصلی موثر بر عملکرد کلی خواهد بود. افرادی که در مناطق سرد زندگی کرده‌اند، انجماد لوله‌های آب ورودی یا لوله‌های سیستم‌های گرمایشی را در زمستان تجربه کرده‌اند. در هنگام یخ زدن آب، معمولا در محل جوشکاری لوله شکاف ایجاد می‌شود. به طور کلی، انتخاب نوع لوله بستگی به نیازهای زیادی مانند فشار، محیط نصب، نگهداری، خوردگی و دما دارد. در صورت فشار و دمای بالا و یا خورنده بودن مایع منتقل شده و استفاده در یک محیط با شرایط خاص، از لوله فولادی بدون درز استفاده می‌شود. برای انتقال آب آشامیدنی و یا مایعات و یا گازهایی که فشار بالا و خاصیت خوردگی ندارند، لوله‌های درزدار قابل استفاده خواهند بود.

در صورت انتخاب لوله متناسب با کارکرد و شرایط محیط مورد استفاده، هزینه‌های نگهداری پایین آمده و تجهیزاتی که در آنها از لوله استفاده شده، دوام بیشتری خواهند داشت.